Жіті парапроктит кезіндегі науқастардың микрофлорасы. Микрофлора больных при остром парапроктите
Кілттік сөздер:
жіті парапроктит, антибактериалды сезімталдық, острый парапроктит, чувствительность к антибактериальным препаратам, эмпирическая антибактериальная терапия, эмпириялық антибактериальді ем,Аннотация
Зерттеудің негізгі мақсаты жіті парапроктит кезінде науқастағы іріңді жаралық үрдісті эмпириялық антибактериальді емдеу кестесін қолдана отырып үрдіс қоздырғышының этиологиялық құрылымын анықтау болып табылады. Жіті парапроктит диагнозымен 2003 – 2008 жылдар аралығында хирургиялық бөлімдестационарлық ем қабылдауда 447 науқас болды. Зерттеудің негізгі мақсаты жіті парапроктит кезінде науқастағы іріңді жаралық үрдісті эмпириялық антибактериальді емдеу кестесін қолдана отырып үрдіс қоздырғышының этиологиялық құрылымын анықтау болып табылады. Acute paraproctitis is the most frequent pathologies in the practice of urgent surgical proctology. Optimal empirical antibiotic therapy in patients with acute парапроктитами is a combination of cephalosporins 2-3 generations and aminoglycosides 2-3 generations, with subsequent replacement of the products in accordance with the sensitivity of selected microbial flora to antimicrobial medicines.Библиографиялық сілтемелер
1 Беляев В.Д. Эпидемиологический надзор при аскаридозе // Мед.паразитол. – 1999. – №6. – С. 10-11.
2 Assessment of endogenous intoxication in patients with ascaridiasis / B.Zh. Kultanov, R.S. Dosmagambetova, V.N. Kislitskaya et al. // Internationnaler Medizinisher Congress Euromedica. Hannover., 2012. – P. 145.
3 Беляков В.Д., Голубев Д.Б., Каминсая Г.Д., Тец В.В. Саморегуляция паразитарной системы. – Л. – 2007. – 113с.
4 Шайзадина Ф.М., Брицкая П.М., Култанов Б.Ж. Эпидемиологическая ситуация по гельминтозным инвазиям среди населения в центральном Казахстане // Международный журнал прикладных и фундаментальных исследований. – 2013. – №5. – 147с.
5 Максимов Т.Ю. Гельминтозы в современном понятии //Медицинская паразитология и паразитарные болезни. – 1991. – № 4 – С. 55–59.
6 Ткаченко Е. И., Суборова А. Н. Дисбиоз кишечника. Руководство по диагностике и лечению / под ред.. – СПб. : СпецЛит, 2007. – 238 с.
2 Assessment of endogenous intoxication in patients with ascaridiasis / B.Zh. Kultanov, R.S. Dosmagambetova, V.N. Kislitskaya et al. // Internationnaler Medizinisher Congress Euromedica. Hannover., 2012. – P. 145.
3 Беляков В.Д., Голубев Д.Б., Каминсая Г.Д., Тец В.В. Саморегуляция паразитарной системы. – Л. – 2007. – 113с.
4 Шайзадина Ф.М., Брицкая П.М., Култанов Б.Ж. Эпидемиологическая ситуация по гельминтозным инвазиям среди населения в центральном Казахстане // Международный журнал прикладных и фундаментальных исследований. – 2013. – №5. – 147с.
5 Максимов Т.Ю. Гельминтозы в современном понятии //Медицинская паразитология и паразитарные болезни. – 1991. – № 4 – С. 55–59.
6 Ткаченко Е. И., Суборова А. Н. Дисбиоз кишечника. Руководство по диагностике и лечению / под ред.. – СПб. : СпецЛит, 2007. – 238 с.
Жүктелулер
Как цитировать
Akhmetova, S. B., Tastanova, G. M., Abdulina, G. A., Sailau, Z., Koteneva, E. N., & Amantayev, N. G. (2015). Жіті парапроктит кезіндегі науқастардың микрофлорасы. Микрофлора больных при остром парапроктите. ҚазҰУ Хабаршысы. Биология сериясы, 60(1), 176–181. вилучено із https://bb.kaznu.kz/index.php/biology/article/view/89
Шығарылым
Бөлім
БИОМЕДИЦИНА