Введение в культуру in vitro эндемиков рода Silene семейства Caryophyllaceae. Caryophyllaceae тұқымдасының Silene туысына жататын эндемиктерді in vitro жағдайында культураға енгізу
Ключевые слова:
эндемики, семенной банк, смолевки, микроразмножение, всхожесть, питательные среды, укоренение микрочеренков. эндемиктер, тұқым банкі, Silene туысы, микрокөбейту, тұқымның өнуі, қоректік орталар, микроқалемшелерді тамырландыру.Аннотация
Разработаны протоколы микроразмножения и укоренения для 6 видов эндемиков рода смолевки (Silene). Для преодоления покоя были использованы методы химической и механической скарификации, холодной и теплой стратификации. Подобраны оптимальные среды для микроразмножения каждого вида. Изучено влияние различных гормональных добавок к среде MS на индукцию ризогенеза и подобраны среды для укоренения микрочеренков. Оптимальной средой для культивирования и укоренения 4 видов эндемиков – S. fetissovii, S. obovata,S. sussamyrica и S. ladyginae – была основная среда MS с добавлением ИУК (1мг/л). У S. obovata нормальные побеги с хорошо развитой корневой системой формировались как на среде MS, так и с добавлением ИУК в концентрации 1мг/л. Для S. schischkinii оптимальной средой для микрочеренкования была среда MS с добавлением БАП (0,1 мг/л) и ГК (0,2 мг/л). Для микроразмножения и укоренения S. eviscosa наиболее подходящей средой оказалась среда MS с добавлением кинетина (0,1 мг/л) и ГК (0,2 мг/л). Оптимальной средой для укоренения всех видов служила среда MS с добавлением ИУК (1мг/л). Silene туысына жататын 6 эндемик түрін микрокөбейту және тамырландыру әдістемесі жасалды. Тыныштық күйді жеңу үшін химиялық және механикалық скарификация, суық және жылулық стратификация әдістері қолданылды. Әртүрлі түрге жататын өсімдік тұқымдарының өну кезеңі арасында айырмашылықтары байқалды, сонымен қатар тұқымдардың өнуіне уақыттан бөлек қосымша температураны өзгерту талап етілді.Әр түрге жататын өсімдіктерді микрокөбейту үшін арнайы оптимальды қоректік орталар таңдалды. MS орта- сына әртүрлі гормональды қоспалардың ризогенез индукциясына әсері мен микроөркендерді тамырлануына қолайлы орталар зерттелді. 4 эндемик түр: S. fetissovii, S. obovata, S. sussamyrica және S. ladyginae өсімдіктерін культивирлеу мен тамырландыру үшін оптимальды орта – 1мг/л концентрацияда ИСҚ қосылған MS негізгі ортасы болып табылды.S. obovata өсімдігінің тамыр жүйесі жақсы дамыған қалыпты өркендері 1мг/л концентрацияда ИСҚ қосылған және фитогормон қосылмаған МS ортада отырғызылған экспланттарда байқалды. S. schischkinii микроқалемшелеу үшін оптимальды орта (0,1 мг/л) БАП және (0,2 мг/л) ГҚ қосылған MS ортасы болды. S.eviscosa өсімдігін микроклондық көбейту және тамырландыру үшін (0,1мг/л) кинетин және (0,2 мг/л) ГҚ қосылған MS ортасы лайықты деп табылды. Барлық 6 түрге жататын өсімдіктерді тамырландыру үшін (1мг/л) ИСҚ қосылған MS ортасы оптимальды екендігі анықталды.Библиографические ссылки
1 Зибарева Л.Н. Фитоэкдистероиды растений семейства Caryophyllaceae: дис. д-ра хим. наук. – Томск, 2003. – 247 с.
2 Володин В. Фитоэкдистероиды – новые растительные адаптогены: от решения фундаментальных проблем до инно-
вационных проектов // Кто есть Кто в образовании и науке. – 2009 . – №2(2).
3 Лазьков Г.А. Семейство гвоздичные (Caryophyllaceae) во флоре Кыргызстана. – М., 2006. – 272 с.
4 Murashige T. and Skoog F. A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue cultures // Physiol. Plant. –
1964. – №15. – P. 473-497.
5 Калинин Ф.Л. Методы культуры тканей в физиологии и биохимии растений. – Киев: Наукова думка, 1980. – 486 с.
6 Катаева Н.В., Бутенко Р.Г. Клональное микроразмножение растений. – М.: Наука, 1983.
7 Николаева М.Г. Особенности прорастания семян растений из подклассов Magnoliidae, Ranunculidae, Caryophyllidae и
Hamamelididae // Ботанический журнал. – 1988. – Т.73. – С.508-521.
8 Uddin S. M. Regeneraition of multiple shoots from different explants viz. shoot tip, nodal segment and cotyledonary node of
in vitro grown seedlings of Peltophorum pterocarpum (DC.) // Biotechnology. – 2005. – V. 4(1). – P. 35-38.
2 Володин В. Фитоэкдистероиды – новые растительные адаптогены: от решения фундаментальных проблем до инно-
вационных проектов // Кто есть Кто в образовании и науке. – 2009 . – №2(2).
3 Лазьков Г.А. Семейство гвоздичные (Caryophyllaceae) во флоре Кыргызстана. – М., 2006. – 272 с.
4 Murashige T. and Skoog F. A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue cultures // Physiol. Plant. –
1964. – №15. – P. 473-497.
5 Калинин Ф.Л. Методы культуры тканей в физиологии и биохимии растений. – Киев: Наукова думка, 1980. – 486 с.
6 Катаева Н.В., Бутенко Р.Г. Клональное микроразмножение растений. – М.: Наука, 1983.
7 Николаева М.Г. Особенности прорастания семян растений из подклассов Magnoliidae, Ranunculidae, Caryophyllidae и
Hamamelididae // Ботанический журнал. – 1988. – Т.73. – С.508-521.
8 Uddin S. M. Regeneraition of multiple shoots from different explants viz. shoot tip, nodal segment and cotyledonary node of
in vitro grown seedlings of Peltophorum pterocarpum (DC.) // Biotechnology. – 2005. – V. 4(1). – P. 35-38.
Загрузки
Выпуск
Раздел
БИОТЕХНОЛОГИЯ
